Lamborghini Aventador Roadster
Μπορεί η αφορμή να είναι η οδήγηση της εξωτικής Lamborghini Aventador Roadster, αλλά η όληεμπειρία της επίσκεψης στο ιταλικό ταυρο-φορβείο αποκτά... ευλαβικές διαστάσεις.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 9-10 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ: LAMBORGHINI AVENTADOR ROADSTER
ΟΔΗΓΟΣ: ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΣΑΝΤΙΛΗΣ
ΔΙΑΔΡΟΜΗ: ΣΑΝΤ' ΑΓΚΑΤΑ – ΜΟΝΤΕΝΑ – ΣΑΜΟΝΕ - ΣΑΝΤ' ΑΓΚΑΤΑ
ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ: 112
ΜΙΑ φορά κι έναν καιρό, ήταν δύο δόγηδες, ο Έντσο και ο Φερούτσιο, που είχαν τα βασίλειά
τους το ένα δίπλα στο άλλο, λίγο έξω από την Μπολόνια στην Ιταλία. Και οι δύο ασχολήθηκαν
με την «κτηνοτροφία», ο ένας με άλογα κούρσας και άλλος με ταύρους. Η κόντρα μεταξύ τους
ήταν κάτι παραπάνω από σίγουρο πως θα ξεσπούσε αργά ή γρήγορα. Όλα τα γύρω χωριά, όπως και
ολόκληρη η χώρα, είχαν χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Η αντιπαράθεση δε σταμάτησε ποτέ, και
συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, πολλά χρόνια μετά το θάνατό τους, όπου τα καθαρόαιμα «κτήνη»
που γεννιούνται από τους πολυεθνικούς συνεχιστές της κληρονομιάς τους ερίζουν με αμείωτη
ένταση για τον τίτλο του πιο δυνατού, του πιο φοβερού, του πιο υπερβολικού.
Δεν είναι διόλου δύσκολο να παρασυρθείς σε ακατάσχετους... λογοτεχνισμούς όταν ο δρόμος σε
φέρει στα περίχωρα της Μόντενα, ακόμα και ως απλό επισκέπτη, πόσω μάλλον ως τυχερό
δημοσιογράφο που πρόκειται για μερικές ώρες να βρεθεί πίσω από το τιμόνι μιας μοναδικής
δημιουργίας, όχι στο αποστειρωμένο περιβάλλον μιας πίστας, αλλά ελεύθερος στο δρόμο. Η
ανυπομονησία είναι το πιο φυσιολογικό συναίσθημα, και για αυτό δεν είναι ό,τι πιο
ευχάριστο να σε πληροφορούν ότι θα προηγηθεί μια βόλτα στη γραμμή παραγωγής και κατόπιν
στο μουσείο. Μια ρεπετισιόν -σκέφτεσαι- ενός έργου που έχεις δει πολλές φορές όταν
περιφέρεσαι νωχελικά ανάμεσα σε γιγαντιαία μηχανήματα, όπου μάταια προσπαθεί κάποιος να
σου εξηγήσει τη χρησιμότητα μέχρι και της τελευταίας βίδας.
Χειροποίητη
Ας είναι, σκέφτεσαι, αλλά έλα που η έπαρση είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Δύο ώρες αργότερα
έχεις αναθεωρήσει πλήρως αυτά που είχες σπεύσει τόσο ανόητα να κατηγοριοποιήσεις ως «μία
από τα ίδια». Και αυτό, γιατί πουθενά δεν αντίκρισες στρατιές από άμορφα ρομπότ να
επαναλαμβάνουν την ψυχρή χορογραφία τους, παράγοντας ατελείωτες ουρές από ταυτόσημα
βιομηχανοποιημένα προϊόντα. Αντ' αυτού, άνθρωποι με μεράκι, σκυμμένοι με αμέριστη προσοχή
στο αντικείμενό τους, από την εύρεση ατελειών στις δερμάτινες επενδύσεις μέχρι τη
συναρμολόγηση του κινητήρα και τη διαμόρφωση του πλαισίου, λειτουργούν σε μια αρμονική
συνεργασία με τις μηχανές. Σιγά σιγά αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό που θα οδηγήσεις αργότερα δεν
είναι ένα ψυχρό αντικείμενο, αλλά μια δημιουργία κάθε εκατοστό της οποίας έχει
φιλοτεχνηθεί από ανθρώπινο χέρι. Βλέποντας τον κινητήρα να μπαίνει στη θέση του
κυριολεκτικά με την ίδια κίνηση που κάνει το πόδι στο παπούτσι, τη χρονοβόρα διαδικασία
κατασκευής της «μπανιέρας» του πλαισίου ή τη χειροποίητη επεξεργασία των δερμάτινων
επιφανειών, μπορείς να συλλέξεις μερικά ψήγματα αυτής της μοναδικής κουλτούρας που
περιβάλλει μηχανή και δημιουργούς.
Και αυτό ολοκληρώνεται λίγο αργότερα, όταν βλέπεις τι προηγήθηκε της Aventador και πόσα
μπορεί να κρύβει μια σχετικά σύντομη, αλλά τόσο περιεκτική προϊστορία. Στέκεσαι
αποσβολωμένος στη θέα της αυθεντικής Miura, συνειδητοποιώντας πόσο μπροστά μπορεί να είναι
κανείς από την εποχή του, και δεν μπορείς να μην επικροτήσεις την απόφαση της εταιρείας να
μην προχωρήσει τελικά στην αναβίωσή της μέσω εκείνου του concept που παρουσιάστηκε πριν
από μερικά χρόνια. Το κατάλαβαν και οι ίδιοι, αφού, όπως τόσο αυτάρεσκα δηλώνουν: «δεν
μπορείς να επέμβεις στην τελειότητα». Η ευγενική κυρία που μας πληροφορεί ότι το
αυτοκίνητό μας είναι έτοιμο λειτουργεί σαν ξυπνητήρι ύστερα από αυτό το μίνι ταξίδι σε
παρόν και παρελθόν.
Να, όμως, που η ανυπομονησία κάνει και πάλι την εμφάνισή της μόλις αντικρίζουμε την
κατακόκκινη topless Aventador. Μέχρι και ένα τέτοιο αυτοκίνητο είναι δυνατόν να γίνει
ακόμα πιο εντυπωσιακό, μιας και η οροφή και οι αλά Miura οριζόντιες θυρίδες της κλειστής
έκδοσης έχουν δώσει τη θέση τους σε δύο αποσπώμενα πάνελ και ένα διαφανές κάλυμμα που
αφήνει σε κοινή θέα πολλές λεπτομέρειες του κινητήρα. Ένα ηλεκτρικό hardtop (σαν εκείνο
των Ferrari 458 και McLaren 12C) θα ήταν πιο εύκολο στη χρήση, αλλά η εμφάνιση θα δεχόταν
ανεπανόρθωτο πλήγμα. Ίσως ο χαρακτηρισμός «targa» να ήταν πιο ακριβής, αλλά ποιος
ασχολείται. Ούτε και εμείς, όταν μάταια ο άνθρωπος της εταιρείας προσπαθεί να μας εξηγήσει
τη διαδικασία απασφάλισης και αποθήκευσης στο εμπρός μέρος των δύο τμημάτων της οροφής
(κάτι που μετατρέπει το σχετικά αξιοπρεπές πορτ μπαγκάζ σε νεσεσέρ). Το μόνο που κατέληξε
στο ακουστικό κέντρο του εγκεφάλου ήταν κάτι σαν: μπλα, μπλα... χερούλι... μπλα, μπλα...
σε αυτό το κλιπ... μπλα, μπλα... και κατόπιν το επόμενο... μπλα, μπλα... και με την
ανάποδη φορά για να κλείσει.
Τώρα, βέβαια, αν όλα εκείνα τα διάσπαρτα σύννεφα που κυκλοφορούσαν στα πέριξ της Μπολόνια
αποφάσιζαν αργότερα το μεσημέρι να δώσουν ραντεβού πάνω από τη διαδρομή που θα
φωτογραφίζαμε, τότε θα μετανιώναμε πικρά που δε θα είχαμε δώσει περισσότερη προσοχή, καθώς
θα τρέχαμε αλλόφρονες προς αναζήτηση υποστέγου. Ευτυχώς, κάτι τέτοιο δε συνέβη, και έτσι
μπορέσαμε να απολαύσουμε ήχους και μυρωδιές από το αυτοκίνητο αλλά και την ιταλική φύση.
Έτσι, όμως, όταν επιστρέψαμε το απόγευμα, το χρώμα μας έμοιαζε αρκετά με του αυτοκινήτου,
παρά τη χρήση αντηλιακού.
Εγένετο φως και ήχος
Ανασηκώνοντας το μικρό κόκκινο κάλυμμα στο κέντρο της κονσόλας, αποκαλύπτεται το κουμπί
εκκίνησης. Ύστερα από ένα στιγμιαίο πάτημα, δε γίνεται απολύτως τίποτε. Προκειμένου να μη
γίνουμε ρεζίλι στον κύριο που τόσο υπομονετικά μας εξηγούσε τα καθέκαστα, λέμε να
προσπαθήσουμε ξανά. Αυτήν τη φορά το πάτημα είναι παρατεταμένο, και η διαπεραστική
ξερογκαζιά με την οποία ζωντανεύει ο κινητήρας μάς προδιαθέτει για όσα πρόκειται να
ακολουθήσουν.
Δύσκολα όμως μπορεί ο νους να ξεπεράσει αυτό το 12κύλινδρο δημιούργημα των 700 ίππων της
παλιάς σχολής. Προσοχή, δε μιλάμε για το σχεδιασμό, ο οποίος έγινε από λευκό χαρτί για την
Aventador, αλλά για το γεγονός ότι λάμπουν διά της απουσίας τους πάσης φύσεως «δεκανίκια»,
υπό τη μορφή τουρμπινών ή ηλεκτρικών booster. Η πικρή αλήθεια, που πιθανότατα στο μέλλον
θα οδηγήσει στον αφανισμό τους, είναι ότι ένα αυθεντικό supercar δεν μπορεί να έχει
οικολογική ή υβριδική συνείδηση, όσο και αν η σύγχρονη τεχνολογία προσπαθεί για το
ακατόρθωτο. Η αγριάδα της αγνής δύναμης ενός μεγάλου ατμοσφαιρικού κινητήρα δεν μπορεί να
μπει σε δοχεία με ταμπέλες κατανάλωσης και ρύπων. Μοιάζει σαν την ψευδαίσθηση ότι μπορείς
να έχεις για κατοικίδιο ένα αιχμαλωτισμένο λιοντάρι της σαβάνας. Ακόμα και στην προκειμένη
περίπτωση, όπου εκπληρώνεται η προδιαγραφή Euro 5 Lev 2, παρά την ύπαρξη συστημάτων
Start/Stop και απεμπλοκής των μισών κυλίνδρων, η μέση εργοστασιακή κατανάλωση είναι στα 16
λίτρα/100 χλμ. και οι εκπομπές CO2 στα 370 γρ./χλμ... Σταδιακά θα πρέπει να μεταλλαχθούν
σε μικρότερα τούρμπο πυροτεχνήματα, είτε σε κάτι άλλο, σαν και αυτό που βρίσκεται στο
εξώφυλλο αυτού του τεύχους.
Μέχρι τότε, πάντως, οι τυχεροί ιδιοκτήτες της Aventador θα μπορούν να απολαύσουν άφθονη
δύναμη, αλλά και ήχο. Ο τελευταίος είναι ίσως και ένας από τους κυριότερους λόγους που θα
προτιμήσει κανείς την ανοιχτή έκδοση. Κατεβάζοντας (ηλεκτρικά φυσικά) το διαχωριστικό
τζάμι, μπορείς να απολαύσεις το ρεπερτόριο της 12κύλινδρης μπάντας. Στο πρόγραμμα Corsa,
μάλιστα, η ηχητική εμπειρία αποκτά πρωτόγνωρες διαστάσεις, τουλάχιστον σε μη αγωνιστικές
καταστάσεις.
Ανάλογης έντασης είναι και η εμπειρία που προκύπτει από τη λειτουργία αυτού του ιδιαίτερου
κιβωτίου. Αν και η Lamborghini ανήκει σε έναν όμιλο με μεγάλη έφεση στα κιβώτια διπλού
συμπλέκτη, εντούτοις έχει επιλέξει μια λύση με ένα συμπλέκτη και ένα περίπλοκο σύστημα με
τέσσερις άξονες αλλαγής των σχέσεων. Μπορεί να έχει δεχθεί κριτική σε ό,τι έχει να κάνει
με τα ηλεκτρονικά προγράμματα της αυτόματης λειτουργίας του, κανείς όμως δεν μπορεί να το
κατηγορήσει ότι οι αλλαγές δεν είναι αστραπιαίες (της τάξης των 50 χιλιοστών του
δευτερολέπτου). Στο extreme πρόγραμμα Corsa, είναι να απορεί κανείς πώς αντέχουν οι βάσεις
στήριξης του κιβωτίου τέτοια βιαιότητα στις αλλαγές, τη στιγμή που τα πλευρά του οδηγού
σίγουρα έχουν μικρότερες αντοχές σε τέτοιους ρυθμούς. Τα χειριστήρια, πάντως, δε θα
μπορούσαν να είναι πιο απλοποιημένα... Δύο χορταστικά, σταθερά paddles πίσω από το τιμόνι
με τη σωστή διάταξη (δεξί για ανέβασμα, αριστερό για κατέβασμα), και από εκεί και πέρα
κάπου χαμηλά στο κέντρο της κονσόλας μεταξύ των καθισμάτων βρίσκονται δύο κουμπιά, ένα για
τη χειροκίνητη λειτουργία και ένα για την όπισθεν, να πλαισιώνουν το ηλεκτρικό χειρόφρενο.
Ο πρωταγωνιστής του εσωτερικού δε θα μπορούσε να είναι άλλος από την ψηφιακή οθόνη, που
εκτελεί χρέη οργάνων. Ο οδηγός μπορεί να επιλέξει την απεικόνιση που επιθυμεί, αλλά εμείς
επιμείναμε σε αυτή με το μεγάλο, αναλογικού τύπου στροφόμετρο και τη μικρότερη ψηφιακή
ένδειξη της ταχύτητας. Είναι τόσο όμορφο (και εθιστικό), που σχεδόν αποφεύγεις να ρίξεις
δεύτερη ματιά στο σύστημα πολυμέσων στο κέντρο της κονσόλας, που, όσο και αν οι άνθρωποι
της εταιρείας προσπάθησαν να το καμουφλάρουν έντεχνα, δεν παύει να παραπέμπει στο ΜΜΙ της
Audi, κάτι που επ' ουδενί δε συμβαδίζει με την τάξη εικόνας και τιμής μιας Aventador.
Με άλλον αέρα
Η αφαίρεση της οροφής έχει προσθέσει μόλις 50 κιλά στο βάρος, λόγω των μικροενισχύσεων που
χρειάστηκε να γίνουν, κάτι αναπόφευκτο ακόμα και όταν μιλάμε για ένα τέτοιο πλαίσιο,
κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από ανθρακονήματα. Παρ' όλα αυτά, οι θυσίες που πρέπει να
γίνουν (πέρα από τα 40.000 ευρώ του επιπλέον κόστους, που είναι μάλλον ψιλά γράμματα,
δεδομένης μιας μεγάλης οικονομικής επιφάνειας των υποψήφιων αγοραστών) δεν είναι
ευδιάκριτες ούτε από τους ίδιους τους δοκιμαστές της εταιρείας. Και αυτό, καθώς η επίδοση
για τα 0-100 χλμ./ώρα έχει επιβαρυνθεί κατά ένα δέκατο του δευτερολέπτου (από τα 2,9 δλ.
της κλειστής έκδοσης), το γυρολόγιο στην πίστα δοκιμών δε μεταβλήθηκε, ενώ η τελική
ταχύτητα αγγίζει τα 350 χλμ./ώρα - η οποία, σημειωτέον, μπορεί να επιτευχθεί άσχετα με το
εάν τα τμήματα της οροφής βρίσκονται στη θέση τους ή μέσα στο πορτ μπαγκάζ (και αυτό
σίγουρα δεν είναι κάτι που μπορούν να ισχυριστούν πολλά ανοιχτά οχήματα).
Κινούμενοι σε ορεινές κατά βάση διαδρομές γύρω από τη Σαντ' ¶γκατα, δεν μπορούμε να σας
αναφέρουμε για την τελική ταχύτητα της Aventador. Ίσως αν ανοιγόμασταν στην αουτοστράντα
να μπορούσαμε να πούμε κάτι, αλλά κάτι τέτοιο θα είχε τόσο ενδιαφέρον, όσο το να
παρακολουθείς το κανάλι της Βουλής. ¶σε που, εκτός από επικίνδυνο, ένα τέτοιο εγχείρημα θα
απαθανατιζόταν (από τα ραντάρ) πιο πολύ και από γνωστή τηλεπερσόνα σε κουτσομπολίστικο
περιοδικό.
Στη σφιχτή διαδρομή προς Σαμόνε, ούτε το πλάτος του δρόμου ούτε η μορφολογία της ασφάλτου
είναι τέτοια που μπορούν να επιτρέψουν στη διόλου ευκαταφρόνητου όγκου Aventador (μην
ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα όχημα που πλησιάζει τα 4,8 μ. σε μήκος και ξεπερνά τα
2,2 μ. σε πλάτος) να ξεδιπλώσει τις ικανότητές της. Ίσως μια διαδρομή σαν την παλιά (προ
έργων ανάπλασης) Κορίνθου-Τριπόλεως, απαλλαγμένη από διασταυρώσεις και με μια ωραία
εναλλαγή κλειστών και ανοιχτών καμπών, να ήταν το ιδανικό. Εδώ, όμως, και διασταυρώσεις
υπάρχουν με φορτηγά, και τρακτέρ που εμφανίζονται από το πουθενά, και το άγχος μην αφήσεις
μέρος ή ολόκληρη την εμπρός ποδιά κάτω ελλοχεύει σε κάθε σαμαράκι. Υπάρχει σύστημα που
ανασηκώνει το ρύγχος, αλλά άντε να προλάβεις. Ακόμα, όμως, και με αυτές τις παραμέτρους,
μπορείς να δεις και να νιώσεις πολλά πράγματα. Για τον κινητήρα και το κιβώτιο τα είπαμε
πιο πάνω. Τα φρένα, λόγω της κεραμικής τους υπόστασης, χρειάζονται λίγη προσοχή μέχρι να
ζεσταθούν και να αποδώσουν όπως πρέπει. Το τιμόνι αποτελεί ιδανικό βοηθό στην προσπάθεια
να σημαδέψεις την τροχιά, μετατρέποντας με μικρομετρική ακρίβεια τις κινήσεις των χεριών
σε στρίψιμο των τροχών.
Η πλέον εξελιγμένη ανάρτηση, με διπλά ψαλίδια, ράβδους ώσης και οριζόντια τοποθετημένα
αμορτισέρ, προσπαθεί να διαχωρίσει τον έλεγχο του αμαξώματος από την απόσβεση. Και αν το
πρώτο είναι υπεράνω κριτικής, δεν ισχύει το ίδιο για το δεύτερο, καθώς σε ένα τέτοιο
αυτοκίνητο το επίπεδο της απόσβεσης δεν μπορεί να εξαφανίσει όλες τις ανωμαλίες του
δρόμου. Είναι απορίας άξιο γιατί οι μηχανικοί επέλεξαν παθητικά αμορτισέρ, αντί για κάποια
άλλα με ενεργητικό έλεγχο, που θα επέτρεπαν λιγότερες παραχωρήσεις. Ό,τι έγινε, δηλαδή, με
τον τομέα της μετάδοσης, όπου οι μηχανικοί της Lamborghini δεν αρκέστηκαν στην κλασική
λύση της πίσω κίνησης, αλλά υιοθέτησαν μια διάταξη με κεντρικό συμπλέκτη Haldex και
μηχανικό μπλοκέ πίσω. Μάλιστα, ανάλογα με το πρόγραμμα λειτουργίας (Strada, Sport και
Corsa) που έχει επιλέξει ο οδηγός, μεταβάλλεται η κατανομή της ροπής (ενώ παράλληλα
επηρεάζονται τιμόνι, κιβώτιο, κινητήρας, παρεμβατικότητα ESP και θέση πίσω αεροτομής).
Αν νομίζεις ότι στο Sport πρόγραμμα μπορείς να εκμεταλλευθείς το αβάντζο του ESP και με
λίγο περισσότερο γκάζι στην έξοδο των κλειστών στροφών να αποσταθεροποιήσεις την ουρά,
είσαι γελασμένος, καθώς η πρόσφυση των θηριωδών Pirelli είναι τεράστια. Χρειάζεται λίγος
χρόνος μέχρι να επιτευχθεί ο συγχρονισμός σε σωστή δοσολογία με το γκάζι και το τιμόνι,
όπου το πολύ πολύ να χρειαστεί και λίγο ανάποδο τιμόνι. Οτιδήποτε περισσότερο είναι
αποτέλεσμα υπερβολής ή λάθος υπολογισμού, και οι συνέπειες μπορεί να είναι καταστροφικές,
αφού δε λείπει και μια μικρή τάση υποστροφής στις πολύ κλειστές στροφές.
Το παίρνω σπίτι;
Αναμφίβολα, το άγχος τού να βολέψεις ένα τέτοιο αυτοκίνητο στο δρόμο είναι τεράστιο και
διαρκές, άσε που δε θες να νιώθεις και ηθικός αυτουργός εκατοντάδων ατυχημάτων αφηρημένων
παρατηρητών, ενώ τα κοράκια (εφοριακοί, βενζινάδες και ασφαλιστές) θα έκαναν κύκλους γύρω
της προτού ακόμη ακουστεί η ξερογκαζιά της εκκίνησης. Όμως, η οδήγηση της Aventador είναι
μια μοναδική εμπειρία, που νιώθουμε τυχεροί που μας δόθηκε η ευκαιρία να συμπεριλάβουμε
στο οδηγικό μας portfolio, αφού έστω και μια σύντομη βόλτα με την Aventador (σε κάθε
περίπτωση θα επιλέγαμε την ανοιχτή) σε κάνει να νιώθεις λες και μόλις έχεις περάσει τη
δοκιμασία αντοχής των g στις εγκαταστάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας, με τις περισσότερες
αισθήσεις σου να χρειάζονται επανακαλιμπράρισμα..._ Σ. Τ.
LAMBORGHINI AVENTADOR ROADSTER
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: V12, 60o
ΚΥΒΙΣΜΟΣ: 6.498 κ.εκ.
ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ: 700 ίπποι/8.250 σ.α.λ.
ΜΕΓ. ΡΟΠΗ: 70,4 χλγμ./5.500 σ.α.λ.
ΚΙΒΩΤΙΟ: Ημιαυτόματο 7 σχέσεων
ΚΙΝΗΣΗ: Στους τέσσερις τροχούς
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
ΕΜΠΡΟΣ/ΠΙΣΩ: Διπλά ψαλίδια με ράβδους ώσης και οριζόντια αμορτισέρ, αντιστρεπτικές
ΤΡΟΧΟΙ ΕΜΠΡΟΣ: 255/35 R19
ΤΡΟΧΟΙ ΠΙΣΩ: 335/30 R20
ΜΗΚ.x ΠΛ.xΥΨ.: 4.780x2.265x1.136 χλστ.
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 2.700 χλστ.
ΒΑΡΟΣ*: 1.625 κιλά
0-100 ΧΛΜ./ΩΡΑ*: 3 δλ.
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ*: 350 χλμ./ώρα
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ*: 16 λίτρα/100 χλμ.
*ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑΚΕΣ ΤΙΜΕΣ
Hi-tech εργοστάσιο για ανθρακονήματα
Λίγο πριν βρεθούμε στο τιμόνι της ξεσκέπαστης Aventador, είχαμε την ευκαιρία να
ξεναγηθούμε στην προηγμένη μονάδα κατασκευής ενισχυμένων πλαστικών με ανθρακονήματα
(CFRP), συνολικής έκτασης 5.400 τ.μ., που δημιούργησε πρόσφατα η Lamborghini πολύ κοντά
στο εργοστάσιο της Σάντ' ¶γκατα. Πρόκειται για μια εικόνα βγαλμένη, θαρρείς, από ταινία
επιστημονικής φαντασίας, για ένα χώρο που θυμίζει περισσότερο χειρουργείο, παρά
βιομηχανική μονάδα.
Προς τι όμως αυτή η επένδυση; Η ιταλική φίρμα χρησιμοποιεί τα ανθρακονήματα ολοένα και
περισσότερο ήδη από το 1985, ενώ, αποτελώντας παρακλάδι της Audi, σκοπεύει να αξιοποιήσει
στα προϊόντα της όλη την τεχνογνωσία της γερμανικής εταιρείας όσον αφορά την τεχνολογία
ελαφρών υλικών, σε συνδυασμό με τη δική της εμπειρία. Έτσι, το 2009 χρησιμοποιήθηκαν στο
εργοστάσιο περί τους 100 τόνους ανθρακονημάτων, με την αντίστοιχη τιμή για φέτος να
αναμένεται ότι θα τριπλασιαστεί. Παράλληλα με το εργοστάσιο, λειτουργούν δύο ερευνητικά
κέντρα στη Σάντ' ¶γκατα και στο Σιάτλ των ΗΠΑ. Στο κομμάτι της έρευνας και της εξέλιξης
υπάρχουν συνέργειες με την Boeing, τη γνωστή αεροπορική βιομηχανία, το Πανεπιστήμιο της
Ουάσινγκτον αλλά και την Callaway, καταξιωμένο κατασκευαστή εξοπλισμού γκολφ.
Ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες, υπάρχουν εναλλακτικές μέθοδοι κατασκευής, που
διαφοροποιούνται τόσο στον τρόπο επεξεργασίας και στο βαθμό αυτοματισμού όσο και στη
σύνθεση των ανθρακονημάτων και του πλαστικού. Σε κάθε περίπτωση, εξαιρετικά σημαντικός
είναι ο ποιοτικός έλεγχος για την ακρίβεια του αποτελέσματος, με τις ανοχές να μην
ξεπερνούν το ένα δέκατο του χιλιοστού.
Ένα σημαντικό κομμάτι της έρευνας αφορά τις μεθόδους επισκευής των τμημάτων από
ανθρακονήματα (η εταιρεία υπόσχεται 100% ανάλογη συμπεριφορά ενός επισκευασμένου τμήματος
με ενός καινούργιου), αλλά και την προσομοίωση για τον υπολογισμό της συμπεριφοράς του
υλικού σε ακραίες καταστάσεις, όπως και στην περίπτωση μιας πρόσκρουσης. Πρόκειται για
τεχνογνωσία που έχει αναπτύξει η ίδια η εταιρεία, που μάλιστα συνοδεύεται από μεγάλο
αριθμό ευρεσιτεχνιών.
Η ναυαρχίδα της Lamborghini, η Aventador, είναι ένα από τα λίγα αυτοκίνητα στον κόσμο που
επωφελούνται από την υιοθέτηση των ανθρακονημάτων για την καμπίνα των επιβατών,
εξασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο ακαμψία και υψηλά επίπεδα παθητικής ασφάλειας,
εξοικονομώντας παράλληλα βάρος. Όπως γίνεται αντιληπτό σε όσους παρακολουθούν τις
εξελίξεις στην αυτοκινητοβιομηχανία, οι κατασκευές από ανθρακονήματα μπορεί να ξεκίνησαν
από εξωτικές κατασκευές, αλλά, καθώς κάποιες διαδικασίες σταδιακά αυτοματοποιούνται,
ολοένα και πιο συχνά θα βρίσκουν το δρόμο τους σε ευρύτερης παραγωγής μοντέλα, γεγονός που
κάνει ακόμα πιο γοητευτική τη δουλειά όλων αυτών των ανθρώπων._ Μ. Σ.